برای تحمل وزنی که بین پیچ و مهره برقرار است، از واشرها استفاده می‌شود. واشرها شبیه به یک حلقه هستند که از پلاستیک یا فلزهای مختلف ساخته می‌شوند. واشر فنری یکی از انواع واشرهاست که با نام واشر قفلی نیز شناخته می‌شود. معمولا دو لبه واشر فنری از یکدیگر جدا هستند که باعث شده مانند یک حلقه مارپیچ به نظر برسد. هنگام اتصال، واشر فنری همراه با واشر تخت به کار برده می‌شود.
در مقالات قبل درباره انواع واشر و کاربردهای آن در این مطلب بیشتر بخوانید.
عملکرد واشر فنری
هدف کلی استفاده از واشرهای فنری، جلوگیری از شل شدن اجزای اتصالات است. در واقع واشر فنری اتصال بین پیچ و مهره را مدیریت می‌کند تا پابرجا بمانند. این نوع واشر اصطکاکی که بین پیچ و مهره وجود دارد را افزایش می‌دهد، در نتیجه مقاومت اتصال در برابر هر نوع فشار و چرخش بالا می‌رود و با گذشت زمان شل نمی‌شود. هدف از بریدگی بین واشرهای فنری این است که این قسمت با گیرکردن بین دو لبه و پیچ و مهره اصلی، مانع از باز شدن اتصال می‌شود.
کاربرد واشر فنری
در شرایطی که ارتعاشات وارده به پیچ و مهره زیاد باشد، از واشرهای فنری استفاده می‌شود. در حرکت‌های دینامیکی این واشر با لرزش‌های وارده، تغییر ضخامت می‌دهد و اتصالات را محکم نگه می‌دارد. در صنایع مختلفی که با حرکت‌های دینامیکی سر و کار دارند، مانند صنایع خودروسازی، پل‌سازی، ساختمان‌سازی، پتروشیمی و موارد دیگر، از واشرهای فنری استفاده می‌شود.
استاندارد واشرهای فنری
واشرهای فنری در جدول استاندارد DIN و بر اساس استاندارد DIN 127 طراحی و ساخته می‌شوند. این استاندارد اندازه پارامترهای قطر داخلی، قطر خارجی، فاصله بین دو لبه، زاویه برش و ضخامت را متناسب با جنس واشر مشخص می‌کند.
جنس واشرهای فنری
واشرهای فنری می‌توانند از ترکیب مواد گوناگون ساخته شوند که تعدادی از آن‌ها در زیر معرفی‌شده‌اند:
- فولاد ضد زنگ یا استنلس استیل با گریدهای 304، 316، 400 و…
- خشکه
- آهن
- مس
- برنج
- پلاستیک
- آلومینیوم
استیل